Dit is natuurlijk direct een titel die de aandacht trekt. Mijn eerste reactie is dan: ‘Nee, dit is helemaal niet OK’. Bij het lezen van het artikel komt dan, zoals verwacht, toch enige nuance in het verhaal. Maar m’n eind conclusie blijft hetzelfde, toch geef ik ontwikkelingspsychologe Lianne Hoogeveen zeker gelijk als het aankomt op de te nemen stappen in het onderwijs.
Er zijn veel misverstanden rond hoogbegaafdheid ondanks het feit dat er ondertussen al zo veel extra materiaal is opgeleverd om meer nuance te brengen in het woord, waaronder het model van Franz Mönks. . Dit model omschrijft hoogbegaafdheid als het kruispunt tussen hoge intelligentie, creativiteit en motivatie.
En ja, dat zien we veel bij de hoogbegaafden, dat ze heel creatief uit de hoek komen. Creativiteit gaat niet zozeer over kunstzinnig zijn, het gaat vooral over het divergent denken. Het leggen van linken die niemand lijkt te zien, associaties leggen, taalspelletjes en veel droge humor. De motivatie is die gigantische drive als ze met iets bezig zijn dat ze super vinden. Ze vergeten dan echt om te eten en te slapen. (Gevaar voor burnout).
Dus, het is een goed artikel met veel correcte inhoud, maar eerder dan het woord te schrappen moet het woord een startpunt zijn. Elke kind is uniek, dat klopt, maar om het allemaal wat te managen moet je ergens toch wat kunnen groeperen, onderwijs 1 op 1 is immers niet betaalbaar. Er zijn wel grote verschillen in de manier van leren die rechtvaardigen om te weten dat een kind Hoogbegaafd is, dyslexie heeft, ASS heeft, … deze parameters zijn immers belangrijke input om de juiste aanpak te vinden.
Dus eerder dan het woord te schrappen, moeten we vooral het woord blijven uitleggen.
Wij doen dat heel regelmatig en vol passie in onze themareeks rond hoogbegaafdheid.
Wil je meer weten, kom dan naar onze gratis infoavond of schrijf je direct in voor de themareeks.
