Trigger om dit artikel te delen is een reactie van een ouder op de info-avond ter voorbereiding van onder andere onze thema-reeks.
Vroeger was dat er toch allemaal niet en we geraakten er toch ook
Vooreerst zeker daarop al één bemerking van mezelf. (Niet uit artikel). Ik geloof echt dat ik een ander leven zou gehad hebben als ik veel vroeger had geweten dat ik hoogbegaafd was. Ik ben daarvoor op niemand kwaad. Niemand heeft dit kwaadwillig verzwegen. Niemand kende het. Maar het had anders geweest. Aan de andere kant ben ik ook het levend voorbeeld dat het nooit te laat is. In de jaren sinds ik hoogbegaafd ben 😉 is er al zoveel gebeurd. Gromicoach zou nooit bestaan hebben want die is ontstaan uit de woede omdat m’n dochter niet de juiste oplossingen kreegt. Na een paar jaar is dit vooral eerder de passie geworden om het beste uit mensen naar boven te zien komen.
Om dan ook in te pikken op het artikel. Onze hoogbegaafde kinderen hebben veel meer toegang tot informatie dan wij vroeger. Het is dus veel gemakkelijker hun leerhonger te stillen. Het zorgt er natuurlijk voor dat ze zichzelf al versnellen maar dat de school daardoor meer en meer achterop geraakt. En daarom is het dus dat het nu nog moeilijker is voor een hoogbegaafd kind in een niet genoeg motiverende en uitdagende schoolomgeving dan dat dat was in onze ‘jonge’ tijd.