Pleidooi voor Nadenken: reflectie op interview met hoogleraar en psychiater Dirk de Wachter
Net zoals z’n tekst rond gelukkig zijn en het recht, wat zeg ik, de plicht om af en toe eens de ruimte te krijgen om ongelukkig te zijn (Gelukkig dat ik af en toe eens een beetje ongelukkig kan en mag zijn.), inspireert ook dit interview tot een reflectie.
Hoogbegaafden en sneldenkenden hebben het probleem dat ze de dingen zoveel dieper aanvoelen en overpeinzen. Wat maakt dat de hedendaagse ‘oppervlakkige’ levensstijl zo hard botst met waar wij naar op zoek zijn.
- Oprechtheid
- Eerlijkheid
- Respect
- Een volwaardig en eerlijk verschil kunnen maken in deze wereld.
Dit maakt dat we onszelf op meer dan regelmatige basis de vraag stellen :
Is dit het nu, is dit het leven?
Deze vraag wekt veel frustratie op, veel woede. We denken dat de oorzaak van dit gevoel bij onszelf ligt. De rest is toch gelukkig dus waarom zouden wij dat dan ook niet zijn?
Waarom zijn wij "the usual suspects"
De westerse wereld dendert voort in een dreigende, kneuterige, consumptionistische, zelfgenoegzame, ikkige ledigheid.’
Deze ene zin zegt het volgens mij. Ook wij als sneldenkende volwassenen stellen dit vast. Ons ingebakken rechtvaardigheidsgevoel vindt dat we hier ook asap iets aan moeten doen. Ons perfectionisme legt de lat dan direct super hoog. Dit zorgt dat de kans op succes natuurlijk veel kleiner wordt. Onze hoogsensitiviteit voelt dat, als we dit voorleggen aan onze medemensen ze dit wel bevestigen, maar dat hun lichaam eigenlijk vooral aangeeft dat het hun zo veel niet kan schelen.
Ons functioneren in deze wereld wordt sterk bemoeilijkt door deze situatie. In sommige gevallen maakt dat ons ook echt ziek. Bore-out, burn-out, derpressie, allemaal risico’s die dan binnen handbereik liggen. Zoals Dirk De Wachter aangeeft, heb je dan eerst één of meer labels nodig en word je dan verder geholpen.
Maar het helpen zit ergens in het midden, want je wordt ziek door deze wereld. Je moet eerst zelf sterker staan in deze wereld. Dit kan alleen door meer zelfkennis en een beetje relativering (Choose your battles).
Anderzijds moet je de wapens kunnen hanteren om jouw stukje wereld een beetje te kunnen sturen en veranderen. Persoonlijk komen daar bij mij ten volle de 7 eigenschappen van Covey in the picture. Als je weet wie je bent en gelooft dat jij de wereld een beetje kan veranderen, dan zijn er niet veel obstakels meer over die je nog zullen tegen houden.
Er is hoop !
Naar mijn gevoel is er dus zeker hoop en die zit volgens mij deels bij ons – Hoogbegaafden en Sneldenkende volwassenen. Wij hebben het voordeel dat de wereld, zoals beschreven in het artikel, dubbel zo hard binnen komt bij ons. Laten we dit vooral niet oplossen met pillen. Los dit op door je bewust te zijn dat jij slechts de sensor bent die voelt dat het niet ok is. Leer dus eerst jezelf te kennen, lees boeken over hoogbegaafdheid, ga naar een thema avond rond het onderwerp. Zoek eventueel wat ondersteuning als deze eerste stappen zwaar vallen.
Als je eenmaal weet wie je bent, weet je dat het gevoel niet bij jou ligt maar meer bij de wereld. Dan ben je er klaar voor om – stapje voor stapje – deze wereld een beetje beter te maken.